The story continues

𝗧𝗵𝗲 𝘀𝘁𝗼𝗿𝘆 𝗰𝗼𝗻𝘁𝗶𝗻𝘂𝗲𝘀.

Veel van mijn lezers zullen het wel herkennen. Je hebt van die organisaties waar je al heel lang komt. Niet altijd even intensief, maar telkens komt de onderlinge relatie weer boven drijven.

Voor mij is het Rode Kruis Ziekenhuis zo'n organisatie.

De relatie gaat al heel ver terug. Ik denk tot 2002. Ik werkte toen bij TKT en was als project engineer met regelmaat in Beverwijk te vinden voor werkzaamheden aan de Siemens telefooncentrale met DECT. Het was één van de eerste ziekenhuizen die we als klant hadden.

Ik kan me nog herinneren dat er een storing was met de bedienpost. Net op de avond van ons personeelsuitje. We (Edwin Koers en ik) gingen er op weg naar het uitje langs, maar kregen het niet direct opgelost. Onder de toezegging dat we de volgende ochtend om 8.30 uur weer terug zouden zijn, liet de toenmalige beheerder ons vertrekken naar het feestje. De dag erna stonden we er weer en losten het probleem op. Ook dat hoort bij een goede relatie, toch?

In de jaren daarna heb ik meegewerkt aan het vervangen van de Siemens door Mitel, de introductie van IQ Messenger en nog heel veel andere projecten. Allemaal met een pet van Zetacom op.

Na de opstart van MeuM, ben ik het Rode Kruis Ziekenhuis niet uit het oog verloren. We hielden contact. Tot dit contact eind vorig jaar ineens concreter werd en er gevraagd werd om te adviseren op het gebied van kritische communicatie. Dat heeft geleid tot een mooie opdracht.

Bedankt voor het vertrouwen in MeuM Marcel Bunnik en Michiel Kraakman.

𝗧𝗵𝗲 𝘀𝘁𝗼𝗿𝘆 𝗰𝗼𝗻𝘁𝗶𝗻𝘂𝗲𝘀.